In een verrassende wending van evenementen heeft Nintendo een handelsmerkgeschil verloren met een kleine supermarkt in Costa Rica over het gebruik van de naam "Super Mario". De winkel, toepasselijk genaamd "Súper Mario", verdedigde met succes zijn handelsmerk in de rechtbank door te bewijzen dat de naam is afgeleid van zijn bedrijfsmodel (een supermarkt) en de voornaam van zijn manager, Mario.
De juridische strijd begon toen Charito, de zoon van de eigenaar van de supermarkt, het handelsmerk "Super Mario" in 2013 registreerde, kort na zijn universitaire afstuderen. Toen de handelsmerkvernieuwing in 2024 moest worden gevallen, betwistte Nintendo het en beweerde dat het inbreuk maakte op hun wereldwijd erkende merk Super Mario, synoniem met hun iconische videogamekarakter.
Afbeelding: x.com
Het juridische team van de supermarkt, onder leiding van adviseur en accountant Jose Edgardo Jimenez Blanco, voerde echter overtuigend aan dat de naam geen poging was om te profiteren van het intellectuele eigendom van Nintendo. Ze toonden aan dat de naam een eenvoudige combinatie was van het type van de winkel, een supermarkt en de naam van de manager, Mario.
"Ik ben echt mijn accountant en juridisch adviseur, Jose Edgardo Jimenez Blanco, dankbaar, die de registratie en de daaropvolgende handelsmerkhandel beheerde," zei Charito, die zijn opluchting en dankbaarheid weerspiegelde. "We stonden op het punt op te geven. Hoe konden we mogelijk tegen zo'n formidabel bedrijf staan? Maar Edgardo en ik weigerden zich terug te trekken, en slechts een paar dagen geleden ontvingen we het prachtige nieuws dat 'Súper Mario' voor altijd bij ons zal blijven."
In verschillende landen heeft Nintendo de exclusieve rechten op het Super Mario -handelsmerk in verschillende producten, waaronder videogames, kleding en speelgoed. Het bedrijf verwachtte echter niet op een lokaal bedrijf dat de naam voor legitieme doeleinden gebruikte.
Deze zaak onderstreept de ingewikkelde aard van handelsmerkgeschillen, vooral wanneer wereldwijde reuzen zoals Nintendo kleine bedrijven confronteren met legitieme claims op een naam. Het dient ook als een herinnering dat zelfs marktleiders juridische uitdagingen kunnen aangaan bij het beschermen van hun intellectuele eigendom.