Doom’un savaşı modern metal müziğin yanında nasıl gelişir?

Doom'un kalıcı mirası, metal film müziğine ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Serinin ikonik görüntüleri - flames, kafatasları, şeytani ordular - Iron Maiden gibi grupların estetiğini canlandırıyor. Doom'un oyunu ve müzikal zemini arasındaki bu simbiyotik ilişki, otuz yılı aşkın bir süredir gelişti ve çeşitli metal alt türleri kapsadı. Orijinal kıyametin thrash metal etkilerinden, Doom Eternal'ın modern metalcore'a kadar, film müziği sürekli olarak oyunun evrimini yansıttı.

1993 orijinali, 80'lerin sonlarından/90'ların başı Pantera ve Alice gibi Metal Devleri'nde zincirlerde ağır bir şekilde çekildi. "Untitled" (E3m1: Cehennem Keep) gibi parçalar Pantera'nın "Savaş Ağzı" na çarpıcı bir benzerlik taşıyor. Thrash metal enerjisi ile genel film müziği, Metallica ve Şarbon ruhunu çağrıştırıyor ve oyunun hızlı tempolu, viseral eylemini mükemmel bir şekilde tamamlıyor. Bobby Prince'in kompozisyonu, oyunun ikonik silah oyunuyla mükemmel bir şekilde senkronize edilmiş zamansız bir klasik olmaya devam ediyor.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

%İmgp %6 görüntüler

Hayatta kalma dehşetine ayrılan Doom 3 (2004), farklı bir Sonic yaklaşımını gerektiriyordu. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta dikkate alınırken, Chris Vrenna (Nine Inch Nails) ve Clint Walsh nihayetinde skoru besteledi ve Tool'un atmosferik, aşamalı metalinden ilham aldı. Film müziğinin kasıtlı pacing ve rahatsız edici ses manzaraları, oyunun daha yavaş, daha şüpheli atmosferi ile mükemmel bir şekilde eşleşti. Ticari olarak başarılı olmasına rağmen, Doom 3'ün hayatta kalma korku unsurları artık dizide bir aykırı olarak kabul ediliyor.

2016 yeniden başlatması, orijinalin çılgın enerjisini benimseyerek muzaffer bir şekilde forma dönüştü. Mick Gordon'un çığır açan skoru, djent infüzyonlu bir başyapıt, oyunun yoğun silah oyunu ile eşanlamlı hale geldi. Orijinalin etkisini bile aşan kalp atışlı ritimler ve katmanlı ses manzaraları artık Doom 2016 deneyiminden ayrılamaz.

Doom Eternal (2020), Gordon'un imza stiline sahipken, üretim karmaşıklıklarıyla yüzleşti ve hala kendisinden çok etkilenmiş olsa da, 2010'ların sonlarının hakim eğilimlerini yansıtan Metalcore'a daha da eğilecek bir film müziği ile sonuçlandı. Giriş Me The Horizon ve Mimarlar gibi grupların etkisi, skorun daha ağır arızalarında ve elektronik unsurlarında belirgindir. Mükemmel olmasına rağmen, selefinden daha az çiğ, oyunun platform ve bulmaca öğelerine odaklanmasını yansıtıyor.

Doom: Karanlık Çağlar büyüleyici yeni bir bölüm sunuyor. İlk önizlemeler, klasik metal etkilerini çağdaş seslerle harmanlayan, oyunun klasik doom savaşı ve yenilikçi mekaniğin eşsiz karışımını yansıtan bir film müziği öneriyor. Bir kalkan ve büyük ölçekli mekanikler içeren Karanlık Çağ'ın savaşının daha yavaş, daha kasıtlı temposu, hem ağırlığı hem de dinamik değişimleri ezebilen esnek bir film müziği gerektirir, Knocked Loose gibi bantlardan ilham alır ve erken thrash metalini anımsatan unsurlardan ilham alır.

Dark Ages'in dev mekanikleri ve mitolojik yaratıkları birleştiren yenilikçi oyunu, modern metalde paralel bir evrimi yansıtıyor, deneyler ve tür bükme sergiliyor. Bu evrim, Elektronik, Hip-Hop ve hatta reggaeton öğelerinin dahil edilmesini yansıtıyor Getir Me the Horizon ve Gevşek Gibi Bantlar'da Doom film müziği için heyecan verici yeni bir yön vaat ediyor. Savaş Doom deneyiminin merkezinde kalırken, film müziği güçlü, atmosferik bir tamamlayıcı görevi görüyor ve Dark Ages'in film müziği büyük bir umut vaat ediyor.